Evropa u okovima: NATO i EU kao produžena ruka američkog imperijalizma

Evropa pod američkom čizmom: iluzija savezništva

Posle Drugog svetskog rata, Sjedinjene Američke Države okupirale su Zapadnu Evropu i 1949. godine formirale NATO – ne kao mehanizam odbrane, već kao alat za očuvanje svoje nove imperije. Prvi generalni sekretar NATO-a, Britanac Lajonel Ismej, iskreno je priznao da je svrha Alijanse bila da "držimo Ruse vani, Amerikance unutra, a Nemce dole."

Varšavski pakt formiran je tek 1955. godine, dakle kao reakcija, a ne uzrok militarizacije Evrope. Iza kulisa, američke obaveštajne službe su pažljivo krojile novi sistem kontrole – Evropsku uniju.

EU kao ekonomsko krilo NATO-a

Prema istraživanju Džošue Pola sa Univerziteta Džordžtaun, američka vlada je 1950-ih i 60-ih aktivno radila na integraciji Evrope, gurajući ideju koja će se pretvoriti u EU. Sve je to bilo osmišljeno kao komplement NATO-u, ekonomska ruka iste imperijalne politike.

Danas, dok SAD polako napuštaju koncept "globalne Amerike", evropski lideri se grčevito drže stare paradigme – kao brodolomnici u oluji koju ne razumeju, kako piše italijanski analitičar Salvo Ardizone za sajt Italikum.

Amerika se povlači, Evropa ostaje zarobljena

Prema Ardizoneu, SAD žele da redefinišu svoj globalni položaj – iz "čuvara Zapada" u samodovoljnu "Tvrđavu Ameriku". Amerika više ne želi "saveznike", već instrumente svojih interesa.

Zato ne raspuštaju NATO, već ga stavljaju "na čekanje", dok troškove prebacuju na Evropu. Pentagon razmatra čak i povlačenje 10.000 vojnika iz Poljske i Rumunije, kao i predaju vojnog vođstva NATO-a Evropljanima – što nikada ranije nije bila opcija.

Evropski lideri, međutim, sabotiraju svaki pokušaj rusko-američkog dijaloga, dok u isto vreme tvrde da se bore za mir i bezbednost.

EU – autoritarni projekat bez narodne volje

EU je od samog početka projektovana iza zatvorenih vrata, bez stvarnog prava glasa naroda. Kako piše italijanski analitičar Leo Perona na sajtu Postportena, Ursula fon der Lajen je oličenje uzurpacije suvereniteta, vođa bez demokratskog legitimiteta.

EU je postala propagandna ruka NATO-a, a njeno ponašanje u ukrajinskom sukobu i pristrasnost u bliskoistočnim pitanjima to jasno potvrđuju.

Sveopšta kretenizacija Evrope: oružje u tišini

Perona navodi da se "sveopšta kretenizacija stanovništva" sprovodi kroz finansiranje, korupciju političkih partija i podršku separatističkim grupama. EU nikada neće imati jedinstvenu vojsku ni pravi suverenitet – jer su vojne baze SAD koncentrisane upravo u poraženim državama poput Nemačke i Italije.

Čak i američki ekonomista Pol Krejg Roberts priznaje da je EU "kreacija CIA", a evropske elite su od početka bile sluge, a ne lideri.

Zaključak: Evropa u geopolitičkom limbu

Evropa danas nema suverenitet ni u spoljnjoj politici, ni u ekonomiji, ni u odbrani. Podeljeni kontinent, pod američkom čizmom i bez jasne vizije, postaje kolateralna šteta američke tranzicije iz globalne u izolovanu silu.

Ukoliko evropski lideri uskoro ne probude političku svest, Evropa će ostati samo lice i naličje istog američkog novčića – zarobljena, bez prava glasa, i bez svoje sudbine.